09.12.2009

Hüseyin Özer

 

Lezzet Sanatçısı Hüseyin Özer Binfikir’de başladığı “Yürekten” adlı köşesindeki ilk yazısında arkadaşımız Erdinç Utku’nun Özer ile ilgili olarak kaleme aldığı “Gurur duyarak sunabileceğimiz değerlerimiz olması ne güzel!” başlıklı yazıyı değerlendirdi.  

Sevgili Hemşerim,

Haftalar önce yazdığın yaziyi bugün okuyorum, Ceyda sağolsun bugün getirdi. Neşe ve mutluluk dolu, sevgi dolu, aşk dolu, kültür dolu, itibar dolu, kamburu yok etmek için uğraşan bir yazı.

“Evet, kamburum var” dediğin zaman kamburunu düzeltirsin. Millet bizde kambur yok der durur, biz de kendi milletimizde olan kusurları bulmaya, bulup da çözmeye çalışıyoruz. Aynı hastalığın teşhisi konduğu gibi. Bazı aldatmacalar olur ya, “yo yo sen hasta değilsin, aman rahat et” diye böyle bir moral verme gibi olur. Türkler birbirine durmadan o şekilde moral verir durur. En kralı, en iyisisin, en güzel Türk yemeğini biz yapıyoruz der bizim Türkler. Kimse beğenmez ama sadece Türkler beğenir Türk yemeğini, Türk kültürünü, dansözünü, eğlencesini… Ama başka kimsenin beğendiğine rastlamadım ben. Hatta bizim Türk Bolulu şefler Türk yemeğini hiç beğenmezler. Hiç Türk yemeği yapmazlar zaten onlar, Fransız yemeği yaparlar. Şimdi Türkiye’ye gidip geliyorum son günlerde, Çin yemeği yapıyorlar, Uzakdoğu yemeği de yapıyorlar şimdi Fransız yemeğinin yanında, İtalyan yemeği yapıyorlar. Türk yemeğini yapmayı Allah bana nasip etmiş Londra’nın göbeğinde. Senin gibi bunu takdir eden biri de çıkmış ne güzel yazıyor, anlatıyor. Sen çünkü çile çekmiş adamsın, bana çile çekmiş Türk lazım. Başbakan deyip durur durmadan, “damdan düşmüş bir adam gönderin bana” der, geçende ondan duydum da, Nasreddin Hoca’dan alınma bu. Bir de başbakanın ağzından duymuştum onu damdan düşmüş bir adam getirin bana, sen şimdi damdan düşmüş adam olarak yazmışsın bunu. Söylediklerine katılıyorum.

 

Sağol bana direkt iltifat etmemişsin, o çok gururlandırdı beni. Direkt kültüre hitap etmişsin, çünkü bizim geldiğimiz yer tabi Ahmet Taner Kışlalı’nın dediği

gibidir “köküne bağlı evrensel ol.” Ben bu cümleyi bilmiyordum ama çok hoşuma gitti, iyi bir öğretmensin sen. Bu bana öğrettiği gibi okuyan diğer Türk vatandaşlarına da inşallah öğretir, inşallah onlar da senin gibi damdan düşer, durumu anlarlar.

Sevgili hemşerim, ilk köşe yazımı bu şekilde yazıyorum. Cevap gibi oluyor ama köşeme, yürek köşesine yerleştirmek doğru mu olur onu bilmiyorum. Çok natürel bir şekilde içimden geldi, 10 dakikada bitirdim bu yazıyı.O zaman çok doğru oluyor çünkü. Yüreğimden yazdım çünkü.

Yürekten sevgilerle.

Not: Sen o memleketin lisanını biliyorsun, yaşam tarzını biliyorsun. Dolayısyla sen damdan durmadan düşüyorsun. Zaten öbür arkadaşların damdan düşmesi mümkün değil. Çünkü kendi damlarından öbür tarafa atlamıyorlar hiç. Düşme tehlikesi de yok, anlamaları da mümkün değil. Çünkü oranın lisanını konuşmuyorlar, oranın insanıyla buluşmuyorlar. Ben de burada bizim gavur dediğimiz dünya güzeli İngilizler’le beraberim işte böyle. Tüm damdan düşenlere saygı ve sevgilerim, selamlarımla…

 

09/12/2009, Hüseyin Özer

 

İlgili köşe yazısı:http://www.binfikir.be/news/148/ARTICLE/4562/2009-06-18.html

 

14.11.2010

24.11.2010

16.01.2011

31.01.2011

Hüseyin Özer

Meslektaşlarımın bu işi doğru yapması lazım, devletten birşey beklememeleri lazım. Vergisini verdigimiz yere devlet diyoruz. Asıl patron biziz, vergimizi verip sağ duyulu olmamız lazım. Asıl bunu ben restoran işletmecilerine söylüyorum. Onlar Türkiye Cumhuriyeti’ni temsil ediyorlar. Dekorları, atmosferi, yemekleri ile. Bakınız Fransızlar, Hintliler, Çinliler, Japonlar yemekleri ile meşhur olmuşlar. Bunların hepsinde devlet desteği mi var?  Bizim bunları iyi düşünüp aklımızı başımıza almamız lazım. İnsanlar devlet yardımı ile bir yerlere geliyorlar. Bazı iş adamları devlet bakanlarından

yardım istediler gözümün önünde. Bütün dünyada satılan bir beyaz eşya markası, duruşundan Türk olduğu dahi anlaşılmaz. Ben devletten hiç yardım istemedim. Türkiye’de zengine yardım etmek meşhur olmuş, nasıl bir yardımsa bu. Biz onlar gibi olmayalım, kendimize çeki düzen verelim,

kendimize bakalım. Türkiye Cumhuriyeti’ni temsil ediyoruz.

Yardım da istemeyelim, kendimize bakalım. Yurt dışında bu insanlar bizi temsil ediyorlar, elimizi uzatalım diyen devlet adamlari var mıdır? Brüksel’deki devlet temsilcileri bu yazıyı okurlar umarım.

Bir de madalyonun öbür yüzüne bakmamız gerekiyor şimdi. Bazı konularda devlet sahip çıkmalı, el atmalı. Gördüğümüz kadarıyla sadece zenginlere sahip çıkıyorlar. Türk kültürünü temsil etmiyorlar, işlerine yaramıyor. Türk kültürünü restaurant işletmecileri olarak iyi temsil etmemiz gerekiyor. Dışişleri Bakanlığı, devlet bakanları yurt dışındaki restoran işletmelerine sahip çıkmalı. Biz üniversitemizde öğrencilere hem öğretiyoruz hem de maaş veriyoruz. Çoğu kişi burada mesleği Sofra’dan öğrenmiştir, kebabçılar hariç.
Middlesex Üniversitesi ile bağlantılı olarak restoran işletmecisi yetiştireceğiz. Türk yemeği iyi temsil edilmelidir. Herkes tüccarlık pesinde. Devletin

adım atması gereken bir durum var. Tanıtma fonundan Dışişleri Bakanlığı ve Kültür Bakanlığı desteği ile bu işin öretilmesi lazım. Bu Fransız otelcilik

okulları ile olmaz. Bolu’lu aşçılarımız Fransız yemeği yapıyoruz diye övünürler ama Fransızlar Türk yemeğini ögretmezler. Menülerimizde hem ucuz hem de pahalı yemeklerin bulunmasi lazım.  İnsanlar memleketlerini çok güzel temsil ediyorlar. Türk yemeğinin de gelişme zorunluluğu, dünyada kabul edilme zorunluluğu vardır. İngiltere’de bazı Fransız restoranları Londra’nın en iyi yerlerinde restoran açtıkkları halde tutturamıyorlar. İngiltere’de Türkler kebabçi olarak bilinir, Almanya’dabelki Brüksel’de de öyledir. Brüksel’de güzel bir elçiliğimiz var. Meslektaşlarımızın da, devletin de görevi var. Devlet deyince Turizm ve Dışişleri Bakanlığı’na sesleniyorum.Para dağıtılsın demiyorum. The Times gazetesindeki bir yazıda ‘koskoca imparatorluğun resoranı yok ki yemek yiyelim’ yazıyordu. Ben de onlara mektup yazıp ‘biz varız’ demiştim. Sonra yazarı, bizim restaurantımızda yemek yedi ve özür diledi. Biz yaptık, demek ki yapılabilir. Devletten de destek gelmelidir. Londra’daki lokantalara bakayım, öğreteyim; öğretirken yemek veririm, maaş veririm, lokanta açmaları icin yardımcı olurum. Bu bir söz olarak kayıtlara geçsin.

 

31/01/2011, Hüseyin Özer – Binfikir Gazetesi Aralık 2010 sayısında yayınlanmıştır.

01.03.2011

Hüseyin Özer

Krizlerde yatırımcıların ekonomiyi takip etmesi gerekiyor, her ticaret adamı gibi. İnsanlar ne kadar para harcayacaksa lokanta sahiplerinin de ona göre menü yapmaları gerekiyor. Restoranların krizden önceki döneme göre daha kalabalık olması gerekiyor. Krizden önce ona göre menü yapılmalı ki insanlar nereye gideceklerini bilmeliler.

Ezberledikleri fiyatı, yemeği bilsinler. Bazı şeyleri bilerek satmak gerek. Kriz döneminde yönetimi iyi bilirseniz krizde büyük bir kalabalık yaratırsınız. Krize göre menüyü iyi ayarlarsanız, yeni yerler açma şansınız olur. Çünkü o zaman elinizde paranız da olur. Restoranlar dolu iken kriz menüsünü çıkartmak gerekir. Restoran boşalınca kriz menüsünü çıkartmanın bir faydası olmaz.

Gelen müşterilere misafir gibi bakmanız lazım, evde baktığınız gibi. Evdeki misafirler para verirse hürmeti, saygıyı görmez. Biz yemeği bedava yedirdiğimiz insanlara saygı gösteririz. Para verirse saygı göstermeyiz. Ne acı değil mi?

Uyanık Türk milletinin uyanıklığı gözümden yok oldu. Kişilik sahibi insanlar,

memleketini, kendisini sevip sayan insanlar bunu yapmalı. Para, para, para dememeli. Memleketi de düşünmeli ki sayılsın, sevilsin. Daha önce vergi verin diyordum, simdi de müşterilerinize iyi bakın diyorum.

Biz kendi yemeklerimizi kendimiz seviyoruz; müşteriler sevmeyince de onlar anlamıyor diyoruz. Dekorlarımız da, yemeklerimiz de hitap etmiyor onlara. Bizden hizmet almaları için hemşerimiz, köylümüz olmaları gerekiyor. Öyle olduğu zaman degerli oluyor onlar. Müşterinin hiç değeri olmuyor.

Ne olur yalvarıyorum size, gelen yabancı müşteriye de köylümüze davrandığınız gibi davranın, sevip sayın. Hem kişilik sahibi olacaksınız, hem

krizden etkilenmeyeceksiniz, hem de memleketi sevip sayacaksınız.

Hepinize iyi ev sahipliği diliyorum. Türk devletinin de vatandaşlarımıza bunu öğretmesi gerekir.

 

01/03/2011, Hüseyin Özer – Binfikir Gazetesi Ocak 2011 sayısında yayınlanmıştır.

25.03.2011

Hüseyin Özer

Sevgili Binfikir Gazetesi okuyucuları,

Size bir müjdem var. Middlesex Üniversitesi dekanı ve de bir hocası açılışımızda dünyada ilk defa böyle bir şeyin olduğunu söylediler. Middlesex Üniversitesi ile ortaklaşa restorancı lider yetiştiriyoruz. Biz birçok lider yetiştirdik daha önce. Zengin oldular, lokantacı oldular, büyük firmaların

yöneticisi olarak çalıştılar ve ‘iyi ki Sofra’da çalışmışım’ diyen arkadaşlarım da var. Bazen de Business Class’ta oturduğumda siz beni tanımazsınız

ama ben sizin eski çalışanlarınızdanım diyorlar.

Açılış haberimizi zaten okumuşsunuzdur. Kendimden bahsettiğimi düşünmeyin. Yapacağımız işten bahsediyorum. Kursa gitmek istiyorsanız, bu bilgilerden faydalanmak istiyorsanız Middlesex Üniversitesi ve Sofra grubunun gerçekleştirdiği kursa katılmalısınız. Dünya’da ilk defa böyle bir sey yapılacak. Bize benzer bir müessese olmamış ki böyle insan yetiştirsin. Şu anda önceden bizimle çalışan kişilerden 20 tanesi milyoner. 60 kişiye de lokantacılık öğrettik. Bu bir belgedir. Üniversite de bunun farkında olup bizimle çalışmak istedi. Biz sadece lokantacı yetiştirmiyoruz; vatana millete hayırlı iş yapıyoruz.

Bizim Türk şarabımız içilecek, Türk yemeğimiz yenilecek. Türk olarak daha çok tanınacağız. Dünyanın her yerinden gelen maillerde, bu işle ilgilenen kişiler restoranlarımızı kendi ülkelerindeaçmak istediklerini belirtiyorlar. Biz hem yemek veriyoruz, hem de para veriyoruz. Eski bir çalışanımız güzellik salonu açtı. Nasıl yapılacağını gösterdim, destek olduk. Açılısını da bana yaptırdı. Ona da başarılar diliyorum. Allah bize güzel şeyler nasip etti, içimden gelen bu oldu. Vatan, millet, insanlık için güzel şeyler yapıyoruz. Bizim yemeklerimizden yapıp yiyenlerden bazı mesajlar alıyoruz. Bir izleyici sizin yemeklerinizden yediğimden beri ben 8 kg verdim; nişanlım da 5 kg verdi diye yazdı. Web sayfamız da vardır. Aç kalmadan kilo veriyor bizim yemeklerimizi yiyenler. Bu bilgileri sizlerle paylaşacağız, karşılık

beklemeden.
25/03/2011, Hüseyin Özer – Binfikir Gazetesi Şubat 2011 sayısında yayınlanmıştır.

Not: Bizim yazımızı okuyan bir okuyucumuz da çok sağ olsun bize bir mail gönderdi ve Belçika’ya davet etti. Tuba hanımefendinin restoranını inşallah ziyaret edersiniz. Kendisi güzel yasamayı, sağlıklı yemek yemeyi seviyor. Lokantasının adını mailde yazmamış. Belçika’da hangi bölgede bulunduğunu malesef bilmiyorum ama belli ki bu işe meraklı. Bu da bize yazılan mail adresi(tanrikulu.tuba@hotmail.com). Inşallah kendisinden restoranının adresini alıp yemeğe gidebilirsiniz.

06.05.2011

Hüseyin Özer

Devletin yapmadığı bir şey var. O da restorancılara yardımcı olup dünyaya Türk kültürünü sunmaktır.

Brüksel’den TUSIAD’ın Uluslararası Koordinatörü geldi. Bizim restorantta kahvaltı yaptık. ‘Çok güzeldi, neden Brüksel’de böyle olmadı’ dedi. Brüksel’de Türk lokantaları köşe lokantaları oluyor. Devlet işadamlarımıza çok güzel yardımlarda bulunuyor. Onlar da gelişiyor. Saygı duyuyoruz. Lokantacıların kendisi, yemeği beğenilmiyor. Beğenilmesi için ne yapıyor devlet. Ticaret Ataşemiz “yurt dışında iş açan insanların kirasına yardım ediyoruz” dedi. Türkiye ile Türk işadamları ile gurur duyduk. Son sekiz seneki gelişmelerle

gurur duyduk. Sayın Büyükelçimizin konuşması ile de gurur duyduk, Sayın Başkonsolosumuzun ve Sayın Ticaret Ataşemizin konuşması ile gurur duyduğumuz gibi. Memleketi ile gurur duyan yetkililerimiz var artık İngiltere’de; çok şükür

Allah’a. Fakat bu işadamlarımızın gideceği, misafirlerini ağırlayacağı, hatta devletimizin yöneticilerinin gideceği yerleri bulamıyorlar. İki sene önce bilhassa söylenmişti bana toplantıda buluştuğumuz zaman. Simdi de Bahadır Kaleağası Bey önceki gün bana aynı şeyi söyledi. Orada bir Türk lokantamız yok, misafirlerimizi ağırlayamıyoruz dedi.

Bunlar doğru şikâyetler. Yıllardan beri duyuyorum. Hatta Van Belediye

Başkanımız bize haber gönderdi. Van’a bir Sofra Restorantı açın diye. O zaman Özer Restoran açılmamıştı. Buna benzer başka bakanlarımız ile görüştüğümüz zaman da güzel lokanta istediklerini anlıyoruz. Biz Ankara’da Bilkent Otel’de lokanta açtık. Büyük işadamlarının, devlet büyüklerinin yurt dışından gelen misafirlerini ağırladıkları, yemeklerini paylaştıkları yer oldu. Öğretim görevlileri de yabancı misafirlerini orada ağırladılar. Simdi de Allah lütufkar davrandı ve Middlesex Üniversite’si bize geldi, buldu. Siz çok eleman

yetiştiriyorsunuz, sizden ayrılanlar başarılı oluyorlar, siz bu işi nasıl yapıyorsunuz, Londra’da sadece kebapçı vardı, şimdi sizin gibi lokantalar dünyanın her yerinde çoğalıyorlar. Bizim menümüzü, terbiyemizi,

davranışımızı görmüşler ve ortaklık teklif ettiler. Ben de kabul ettim. Simdi biz lokantacı yetiştireceğiz. Hedefimiz odur. Bizim gibi yapsınlar; sadece biz

olmayalım Londra’da, bizim gibi yemek yapanlar gelişsin istiyoruz. Dünya’ya da bunu sunacağız. Devlet bu ise nasıl bakıyor? Umarım sevinirler. Ilk

kursumuz 28 Şubat’ta başladı. Sonbaharda da akademi olacağız. Devletimiz ve Türk işadamlarımız adına lokantacı yetiştirme görevini Allah bana vermiş oldu. Bunu siz okuyucularım ile paylaşmak istedim. Umarım bunu doğru kişiler de okur. Türkiye’nin reklamı yapılıyor. Turizme de katkımız oluyor. Ingilizler yemeklerimizi yiyip Türkiye’ye gidiyorlar. Michelin Guide’in seçtiği en iyi Türk lokantasıyız. Middlesex ile bu işi yapan tek müessese de biziz. Dekanın ağzından dünyada ilk olduğu çıktı. Hocalar bize gelip ders verecekler, biz üniversiteye gitmeyeceğiz. Bizden çıkanlar tüccar da, bankacı da, diplomat da olacaklar.

 

Not: Üniversite bu işten para alıyor. Biz vakıfız, ücret almıyoruz. Dünya insanına ayrım yapmadan kültürümüzü öğretiyoruz. İş, yemek ve maaş veriyoruz. Görevine göre maaş alıyorlar ve ileride restoran açacak düzeye geliyorlar.

 

06/05/2011, Hüseyin Özer (Binfikir Gazetesi Mart 2011 sayısı köşe yazısı)

05.08.2011 Hüseyin Özer Bu sonbaharda Özer Akademi kuruluyor. Dünya’da ilk olan bu eğitimi Middlesex Üniversitesi ile birlikte yapıyoruz. Restorancı yetistireceğiz Sofra usulü. Bunlar restoran, bistro ve kafeterya olarak üç türde yetişecekler. Şu anda sonbahar için bütün dünyadan müracaatları, kayıtları alıyoruz. “Hangi milletten olursan ol gel” diyoruz, Mevlana’nın dediği gibi. Kim olursan gel uslubundan yapıyoruz. Böylece memleketimizin kültürünü herkese öğreteceğiz. Nasıl İtalyanlar İtalyan, Fransızlar Fransız, İngilizler İngiliz restorancılığını öğretiyorsa biz de kendi yemeğimizi öğreteceğiz ve diplomalı restorantcılar yetistireceğiz. Bizimle çalışıp ayrılan 50 restorancı bulunuyor. Hepsi milyoner. Bizden mezun olunca mesleği yapanlar para koyuyorlar. Mevcut milyonerler şimdiye kadar böyle çıktılar. Bu defa diplomalı olacaklar ve çalışırken maaş alacaklar. Middlesex Üniversitesi parasını alıyor ama biz vakıf olduğumuz için bir şey almıyoruz. Böylece iş daha kolay oluyor. Kursa katılan öğrencilere yemek ve maaş veriyoruz. Bugün köşemde bunu duyurmak ihtiyacı duydum. Biz de diyoruz ki kim olursan ol gel, biz öğretiyoruz. Kursumuz ile ilgili bilgiler yakında web sayfamızda (www.huseyinozer.com) yayınlanacak.  İlgilenenler web sitemizden takip edebilirler. Kim olursan ol gel, biz öğretiyoruz diyoruz. Üç aylık bir deneme yaptık Middlesex Üniversitesi ile ve başarılı geçti. şimdi akademi olmaya üniversite karar verdi. Dünyada bir ilki gerçeklestiriyoruz. Doğrudan doğruya restorantcı yetiştiriyoruz. Restorantcılıkla ilgili her şeyi öğretiyoruz. Hem mutfak, hem de salonu öğretiyoruz. Biz hepsini birden yetiştiriyoruz. Bizden ayrılanlar milyoner oldu şimdi çalışanlar da milyoner olma yolunda. 50 kadar sterlin milyoneri mevcuttur. Türk sadece kebap yapmaz. Lezzetli, saglıklı, orta sınıfın yiyecegi yemek yapılır. Tekniğini öğretiyoruz. İnşallah devletimiz de buna bizimle beraber sahip çıkar. 05/08/2011,  Hüseyin Özer, Binfikir Gazetesi Mayıs 2011 sayısı köşe yazısı

03.08.2011